Arabowie osiedlają się zrazu podobnie jak Rzymianie i Bizancjum, tylko na samem morskim wybrzeżu Afryki, które ich geograf Erdisi nazywa już Barbar zaczem i nazwa Barberesków dla późniejszych algierskich korsarzy, a dzisiejsza Bciberów dla rzymskich Numidów. Powoli jednak rozlewa się islam coraz dalej wgłąb Maghrebu.

Wpływ Arabów, dopóki są tylko zdobywczą armią, szerzącą mieczem islam, jest na Berberów nieznaczny, ale z XI wiekiem, w którym całe ich rodziny przychodzą i osiedlają się wśród tych pierwotnych mieszkańców północy i zachodu Afryki, oddziaływają na nich coraz więcej i arabizują ich powoli. Tylko znów w niedostępnych szczytach Atlasu lub na pustyni chronią się ich szczątki, zachowując swój język i jego fenicki alfabet.

Do końca XI wieku panują Berberom arabskie dynastii, rozwijając tu swą cywilizację, ale kwitnie ona tylko na krańcach dzisiejszej Algierii, w Kairunie (w dzisiejszym Tunisie) i w Tlemsenie (na granicy Maroku). W ogóle zaś ani literatura, ani sztuka nigdy się tu świetnie nie rozwijają.

To Cię zainteresuje:

– koci katar objawy
– modernizacja oświetlenia ulicznego
– Solary Rzeszów
– Wynajem autolawet